Hi, ik ben Gigi. ‘k Vertel je graag iets over mijzelf en mijn achtergrond. Ik ben beeldend kunstenaar. Creatie is mijn zuurstof en mijn reden van bestaan. Schoonheid en emotie beroeren mijn ziel. Mijn zoektocht leidt hopelijk naar de ontdekking van het ware gezicht dat achter ons laagje vernis zit, waarmee we onszelf beschermen. Dat laagje krakeleert als de jaren verstrijken, maar het origineel eronder blijft fascinerend.
Ik verschuil me niet achter de faҫade van de ‘typische kunstenaar’: ik lijd geen honger en heb geen eindeloze affaires met kansloze onbereikbare liefdes. Mijn stralend witte tanden zijn lichtbakens in de haven van Saint Tropez en zowel mijn Afghaanse windhond als ik ontvangen standaard ‘front row invitations’ voor New York’s Fashion Week. Mijn enige overeenkomst met ‘de kunstenaar’ is dat we allebei diertjes dragen: zij luizen, ik nerts.
Gelukkig voldoe ik aan één dramatisch kunstenaars-criterium: ik was een ongewenste baby. Mijn moeder is een bejubeld opera zangeres, en ook de onwettige dochter van een beruchte Spaanse schilder. Zij vult haar onverzadigbare leegte en honger naar liefde en aandacht met de adoratie van haar fans. Tussen haar en mij zijn heel wat valse noten gekraakt. Mijn vader is een veelvuldig ge-quote wetenschapper en best-selling auteur die met woorden speelde, maar nooit met mij. Het lichtpuntje in mijn eenzaamheid is dat ik, zolang ik me kan herinneren, word omringd door getalenteerde en invloedrijke vrienden die zich voor cocktails en eindeloze discussies onder het dak van mijn ouders verschansten. Daar heb ik heel wat van opgestoken.
Mijn genetische materiaal en achtergrond, netwerk en roem dragen zonder twijfel bij aan de ogenschijnlijke luchtigheid van mijn bestaan. De waarheid is minder luchtig: ik werk en netwerk me suf om zichtbaar te blijven. En dat brengt me nogal eens op onverwachte plekken, zoals je zult merken… Mijn veelbewogen jeugd heeft geleid tot de creatie van cartooneske en vrolijk gekleurde kikkers met madeliefjes en enorme tongen. Mijn collega-kunstenaars verafschuwen mijn werk, het grote publiek en merken als Vuitton en Moschino kunnen er geen genoeg van krijgen. De kunstcritici en psycho-analytici hebben hierover prachtige publicaties geschreven, maar mijn doel is eenvoudig: met mijn kunst onze planeet een beetje liever en mooier maken.
Vertel eens
Durf jij je masker te laten vallen, zodat mensen zien wie je werkelijk bent? Wie kent jou echt? Wie ben je eigenlijk?
